Waar komt de naam Vjanova vandaan?

Waar komt de naam Vjanova vandaan?

Waar komt de naam Vjanova vandaan?

Deze vraag wordt mij heel vaak gesteld. Ik snap het ook wel, want het is beetje een gekke naam. Bijna iedereen spreekt het verkeerd uit en aan de telefoon moet ik het altijd spellen. Hoewel het op mijn website staat, leg ik het graag uit, want geloof het of niet, er is echt over nagedacht.

Toen ik me ging verdiepen in dit werk en met de opleiding begon, deed ik dat met het idee om mensen met dementie te begeleiden als zij een naaste verliezen. Zoals mijn vader die Alzheimer heeft en zijn vrouw, mijn moeder, verloor. Ook aan dementie helaas. Nog te vaak worden deze mensen vergeten bij de begeleiding na het verlies van een naaste. Dit is gelukkig meestal geen onwil, maar onwetendheid of schaamte (ja, echt waar!) van de zorg en/of familie.

Ik heb al heel mijn leven te maken met dementie, door een erfelijke vorm in de familie van mijn moeder. Daardoor ben ik wel redelijk bekend geraakt met deze rotziekte. En ik heb vaak gehoord, “Laten we het mam maar niet vertellen, want dan wordt ze verdrietig en daarna vergeet ze het toch weer.” Dat doet pijn in mijn hart. Hoe kun je iemand niet vertellen dat haar echtgenoot,  waarmee zij 60 jaar lief en leed mee deelde, is overleden? En waarom komen we op een woensdagmiddag wel haar kamer binnengestormd met beschuit en muisjes en ballonnen, omdat ze weer overgrootoma wordt? Dat is toch ook een emotie? Behandel iemand met dementie zoals jij ook behandeld wil worden. Maar, dat is mijn mening…

Om die mening wel te kunnen onderbouwen, schreef ik voor mijn opleiding mijn eindscriptie over dit onderwerp en deed ik onderzoek. Om een lang verhaal kort te maken; uit mijn onderzoek bleek ook dat als mensen met dementie niet betrokken worden na het overlijden van een naaste, het voor hen moeilijk is om te starten met het rouwproces en zij weinig emotie kunnen tonen. Dit leidt in de meeste gevallen later tot probleemgedrag. En hoewel snel gedacht wordt dat dit bij het ziekteproces hoort, kan dit ook zeker onverwerkte rouw zijn. In 2017 kreeg ik het ook in de praktijk te zien. Mijn moeder overleed en ik zag hoe pap daarmee omging. Nou, daar kan ik een boek over schrijven. Misschien doe ik dat nog wel eens, ooit als ik groot ben.

Weer even terug naar de naam van Vjanova.

Ik begeleid natuurlijk alle uitvaarten en niet alleen voor mensen met dementie, maar zo kwam ik wel op de naam. Via Nova betekent in het Latijn ‘nieuwe weg’ en dat kun je op verschillende manieren toepassen bij een overlijden. Maar toch deed het me op de een of andere manier ook denken aan een naam voor een makelaar. En daarnaast wilde ik graag de namen van mijn ouders in de naam verwerkt hebben, Jan & Anny. Als eerbetoon. Dus na wat brainstormen zijn letters gehusseld en de J en A erin verwerkt.

En zo is Vjanova Uitvaartbegeleiding ontstaan.

Dan ga ik nu nadenken over een nieuwe blog: dementie & rouw.

Liefs,

Ilse